وکیل متخصص ملاقات با فرزند
حق ملاقات با طفل، از حق حضانت واگذار شده به یکی از والدین، ناشی می‌شود. حق ملاقات در واقع در کنار حق حضانت، نمود می‌یابد. ارتباط با والدین و اقارب و ملاقات با انان، یکی از بسترهای ضروری برای رشد فرزند، از جهات مختلف اسـت. ارتباط با اقارب در اسناد بین‌المللی مرتبط با حقوق کودک به عنوان یک حق مطرح‌شده است و قوانین ایران نیز در مسئله حضانت و ملاقات تا حدی به این امر مهم توجه شده است. ملاقات با طفل امر خیلی مهمی است و والدین طفل هر دو در ان نقش دارند.
ماهیت حق ملاقات با طفل، چیست؟ حق ملاقات با فرزند تا چه سنی مورد حمایت قانون‌گذار قرار گرفته است؟ آیا تضمین‌هایی در این زمینه وجود دارد؟ ممانعت از ملاقات با طفل یا عدم استرداد او بعد از ملاقات آیا جرم تلقی می‌شود، چه مجازاتی برای ان مقرر شده است؟ این متن که توسط وکلای پایه یک و مشاورین حقوقی موسسه حقوقی و داوری بین‌المللی طلیعه عدالت و مهر پارسیان، نگاشته شده است، پاسخ‌گوی سوالات حقوقی شما در زمینه‌ی حق ملاقات با فرزند، است.
حق حضانت با فرزند در قوانین
در کنوانسیون حقوق کودک ۱۹۸۹، حق کودک بر ارتباط با والدین و اقارب، مورد توجه قرار گرفته است. کشور ایران، نیز در سال ۱۳۷۹ به این کنوانسیون پیوسته است. قانون مدنی ایران به‌صورت تفضیلی به نهاد ملاقات به طفل، نپرداخته است و در مورد موضوعات حمایتی از کودک صرفا، نهادهایی از قبیل حضانت و ولایت و قیمومت را به تفضیل مورد توجه قرار داده است. در ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی به ملاقات با فرزند اشاره شده است. اگر والدین طفل از هم، جدا شده باشند یا به هر دلیلی جدا از هم زندگی کنند، والدی که طفل تحت حضانت وی نمی‌باشد، این حق را دارد که با طفل خود ملاقات کند. اگر بین والدین اختلافی در مورد تعیین زمان و مکان ملاقات یا جزییات مربوطه به ان به وجود آید، محکمه رفع اختلاف می‌نماید. اجداد پدر و مادری، نیز حق ملاقات با نوه خود، را دارند.اگر ملاقات طفل، با سایر بستگان یا برادران و خواهرانش ضروری باشد، دادگاه می‌تواند سرپرست طفل را به فراهم آوردن امکان ان، مجبور سازد. این موضوع، از نوآوری‌های قانون حمایت خانواده جدید می‌باشد و در قانون قبلی به ان توجه نشده بود. ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده مصوب۹/۱۲/۱۳۹۱ به ملاقات با طفل، اشاره نموده است. اگر توافقات راجع به ملاقات، برخلاف مصلحت فرزند باشد یا سرپرست کودک، مانع از حق ملاقات طفل با اشخاص ذی‌النفع، شود، دادگاه می‌تواند، با پیش‌بینی حدود نظارت و تعیین ناظر، تصمیم مقتضی اتخاذ نماید. قوه قضاییه می‌بایست، برای نحوه‌ی ملاقات طفل با والدین، با رعایت مصلحت طرفین، بسترهای مناسب، فراهم نماید. جابجایی محل اقامت صغیر و مجنون به محل دیگر یا خارج از کشور، در صورتی امکان دارد که دادگاه ان را به مصلحت صغیر و مجنون، بداند و حق ملاقات اشخاص را نیز در نظر می‌گیرد.
جرم ممانعت از ملاقات طفل
خودداری یا ممانعت از ملاقات با اشخاص ذی‌الحق، در قانون حمایت خانواده جدید، مجازات را به دنبال دارد و برای تکرار ان، محکومیت به حداکثر مجازات، پیش‌بینی شده است. جرم ممانعت از ملاقات با طفل، می‌تواند با فعل یا ترک فعل تحقق، یابد. اگر بنا به توافق طرفین و یا رای دادگاه، محل اقامت یا محل دیگری برای ملاقات با طفل، در نظر گرفته شود، و متعهد طفل را در محل ملاقات، حاضر نکند یا طفل را به قصد عدم انجام ملاقات، از محل اقامت خارج کند یا او را مخفی نماید، این جرم تحقق میابد. این جرم عمدی می‌باشد و علم و اراده برای ارتکاب ان ضروری است، اگر شرایطی خارج از قوه اقتدار فرد، مانع از حاضر کردن طفل شود، مسئولیتی متوجه وی، نخواهد بود، مثلاً اگر تاخیر هواپیما منجر به عدم امکان حاضر نمودن، در موعد مقرر باشد، مسئولیتی متوجه فرد مرتکب نیست. مجازات تعیین‌شده برای فرد ممانعت کننده از ملاقات طفل، بار اول جزای نقدی درجه هشت (که تا ده میلیون ریال می‌باشد) است و در صورت تکرار، به حداکثر این مجازات (ده میلیون ریال) محکوم می‌شود.
گاهی ممکن است طرف مقابل، بعد از ملاقات با طفل از استرداد او، خودداری نماید و ان را به کسی که حضانت طفل را بر عهده دارد، مسترد ننماید؛ که تمامی این مطالب گفته‌شده در مورد وی نیز مصداق دارد و مشمول همان مجازات‌ها، خواهد بود.
ماهیت حق ملاقات با فرزند و پایان ان
چون حق ملاقات با طفل، با حق حضانت ارتباط مستقیمی دارد. حق ملاقات با طفل تا زمانی قابل تصور است که حضانت ادامه یابد. چون موضوع حضانت، با رسیدن به سن بلوغ منتفی می‌شود، پس حق ملاقات با طفل، نیز تا زمانی جریان دارد که حضانت، استمرار داشته باشد و با خروج طفل از حضانت، حق ملاقات هم به پایان می‌رسد و طفل هر زمان که بخواهد، می‌تواند با هر کدام از والدینش ملاقات داشته باشد. اگر طفل تمایلی با ملاقات با پدر و مادر نداشته باشد، نمی‌توان وی را الزام به انجام ملاقات نمود.
ملاقات با طفل، حق می‌باشد و قابل اسقاط از سوی دارنده‌ی ان می‌باشد؛ یعنی از سوی، ملاقات شونده قابل اسقاط است. با توجه به این امر که حق ملاقات، نقطه مقابل حضانت، می‌باشد، پس بایستی قائل بر این بود که حق ملاقات با طفل، نیز ماهیت دوگانه حق و تکلیف را دارد. در نظریه‌ی اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر شده است که حق ملاقات با طفل را حتی از مادر فاسد الاخلاق، نمی‌توان سلب کرد. این نظریه تأکیدی بر حق و تکلیف بودن حضانت، می باشد به این نحو که نه تنها حق والدین است، حقی برای طفل و تکلیفی برای والدین، هم می‌باشد.
موسسه حقوقی و داوری بین‌المللی طلیعه عدالت و مهر پارسیان
مؤسسه حقوقی و داوری بین‌المللی طلیعه عدالت و مهر پارسیان با مدیریت محمدرضا مهری، در سراسر کشور ایران، امکان معرفی وکیل متخصص حق ملاقات با فرزند، به شما عزیزان را دارد. گروه وکلای مهر با تشکیل دپارتمان اختصاصی وکیل خانواده، تمامی دعاوی خانواده اعم از دعوی درخواست ملاقات با فرزند، مطالبه مهریه، مطالبه نفقه، حضانت فرزند، فسخ نکاح، تدلیس در ازدواج، نفقه زوجه و نفقه فرزندان، اجرت‌المثل، نحله و سایر دعاوی خانواده را با انتخاب دو وکیل پایه یک دادگستری، از ابتدا تا انتها برای شما انجام خواهد داد. جهت اخذ وقت مشاوره حقوقی حضوری با وکلای پایه یک دادگستری و یا انتخاب وکیل متخصص ملاقات با طفل، می‌توانید در تمامی ساعات اعلام‌شده در سایت موسسه، با مشاورین حقوقی موسسه تماس حاصل فرمایید. ضمناً امکان مشاوره حقوقی آنلاین و انتخاب وکیل متخصص ملاقات با طفل، به‌صورت آنلاین و بدون مراجعه حضوری، نیز وجود دارد.
۱ دیدگاه