اخذ تامین از اتباع خارجی
آیا از چگونگی طرح دعوا توسط اتباع خارجی در ایران اطلاع دارید؟ بهترین وکیل حقوقی تهران و ایران جهت طرح دعاوی بینالمللی کیست؟ شعبه دادگاه حقوقی دعاوی بینالمللی در کجا قرار دارد؟ دادسرای امور بینالملل تهران کجاست و چه صلاحیت هایی دارد؟ تعقیب کیفری اتباع ایرانی در خارج با کیست؟ فلسفه اخذ تامین از اتباع خارجی توسط دادگاههای ایران چیست؟ آیا دعوای تقابل طرح شده توسط اتباع دولت خارجی هم نیاز به اخذ تامین از اتباع خارجی دارد؟ مطابق با قوانین موضوعه ی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، امکان اقامه ی دعوا اعم از دعاوی حقوقی و یا کیفری برای اتباع دولتهای خارجی به عنوان مدعی و نیز برای دفاع از حقوق خود امکانپذیر میباشد. بنابراین بیگانگان ( اشخاصی که تابعیت ایرانی ندارند) میتوانند جهت احقاق حقوق خود به عنوان خواهان و برای دفاع از حقوق قانونی خود به عنوان مدعی علیه ( خوانده) به محاکم قضایی کشور مراجعه نمایند.
دادگاه ها مکلفند حقوقی را که درباره اتباع ایرانی رعایت مینمایند، راجع به اتباع دولت های خارجی نیز مرعی دارند و از هر گونه تبعیض بین اتباع داخلی و خارجی پرهیز نمایند، چرا که اعمال هر گونه تبعیض میان اتباع ایرانی و اتباع دولت های خارجی موجب مسوولیت بینالمللی و نقص تعهدات بینالمللی دولت میباشد.
در این خصوص، ماده 7 اعلامیه جهانی حقوق بشر اشعار می دارد که همه در برابر قانون مساوی بوده و حق دارند بدون تبعیض و بالسویه از حمایت قانون برخوردارند. ماده 8 اعلامیه مذکور مقرر می دارد: هر کس حق رجوع موثر به محاکم ملی صالحه را دارد. حق مراجعه ی اتباع دولت های خارجی به محاکم داخلی در اسناد بینالمللی مورد تاکید قرار گرفته است. مطابق با اصل 34 قانون جمهوری اسلامی ایران، دادخواهی حق مسلم هر فردی است. بنابراین به موجب اصل مذکور و ماده 5 قانون مدنی کلیه سکنه ایران به جز در مواردی که قوانین آمره صراحتا استثناء نموده است، مطیع قوانین جاریه ی ایران میباشند.کلیه سکنه ی ایران عبارتند از اتباع ایرانی و اتباع دولت های خارجی. علی هذا حق رجوع به کلیه دادگاه ها و دادسرا ها، برخورداری از امنیت قضایی و حق اجرای عدالت، حق حضور در دادگاه ها و دفاع از خود، حق داشتن وکیل پایه یک دادگستری و امثالهم از جمله حقوقی است که قانونگذار ایرانی، بهره مندی از ان ها را برای اتباع دولت های خارجی صراحتا تصریح نموده است. در ادامه بهترین وکیل حقوقی تهران و ایران، مراحل اخذ تامین از اتباع خارجی را تشریح خواهد نمود.
هرگاه یک تبعه ی غیر ایرانی، دارایی و یا آبرو و اموالش در قلمرو سرزمینی ایران مورد تعرض قرار گیرد و یا خسارتی به او وارد گردد، حق مراجعه به دادگاه های بینالمللی ایران را خواهد داشت. دادگاه های ایران مکلف به رسیدگی به دادخواهی تبعه خارجی به طور عادلانه و صدور حکم میباشند.
فلسفه اخذ تامین از اتباع خارجی
قانونگذار به منظور جلوگیری از اینکه اتباع خارجی از حق ترافع قضایی سوء استفاده نکنند و مبادرت به اقامه ی دعوای واهی و بی اساس علیه اتباع ایران ننمایند، نهاد حقوقی « اخذ تامین از اتباع دولت های خارجی » را پیشبینی نموده است.
ابتدا، قانون اجازه اخذ تامین خسارت و مخارج محاکمه از اتباع خارجه به تصویب رسید لیکن با تصویب قانون آیین دادرسی مدنی قدیم مصوب 1318 هجری شمسی، مقررات قانون پیش گفته را تنفیذ و تکمیل نمود. در حال حاضر مواد 144 لغایت 155 از مبحث پنجم از فصل ششم از باب سوم قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 در خصوص اخذ تامین از اتباع دولت های خارجی لازم الاتباع میباشند.
اخذ تامین از اتباع خارجی
تعریف:
به منظور فراهم نمودن امکان جبران خسارات احتمالی مربوط به هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل، به درخواست خوانده ایرانی ، از تبعه ی خارجی که مبادرت به اقامه ی دعوا نموده است تامین احتیاطی اخذ می گردد. بنابراین چنانچه اتباع خارجی، چه به عنوان خواهان اصلی و یا به عنوان شخص ثالث وارد دعوا گردند، بنا به درخواست خوانده که تابعیت ایرانی دارد، برای پرداخت ضررها و خساراتی که ممکن است بابت خسارات ناشی از دادرسی اعم هزینه دادرسی و حق الوکاله ی وکیل به ان محکوم گردند، باید تامین مناسب بسپارند.
زمان درخواست اخذ تامین از اتباع خارجی:
به موجب قسمت اخیر ماده 144 قانون آئین دادرسی مدنی، خوانده ایرانی ( اعم از شخص حقیقی یا حقوقی ایرانی ) میتواند « تا پایان جلسه اول دادرسی » درخواست اخذ تاامین از اتباع دولت های خارجی را بنماید. منظور از عبارت «تا پایان جلسه اول دادرسی » از یک سو، مقطعی است که دادخواست تقدیم شده است و تا هر زمان که جلسه اول دادرسی خاتمه نیافته باشد ادامه خواهد داشت. بنابراین حتی در آخرین لحظه اولین جلسه رسیدگی دادگاه و قبل از امضای صورت مجلس مربوط به ان، امتداد می یابد. البته چنانچه در اثنای رسیدگی، تابعیت خارجی مشخص شود و یا تابعیت ایرانی او سلب شود و یا ترک تابعیت نماید و یا موارد پنج گانه ی مذکور که سبب معافیت وی شده است زایل گردد، خوانده ایرانی میتواند درخواست تامین نماید.
استثنائات اخذ تامین از اتباع خارجی :
قانونگذار ضمن پیشبینی و بیان قاعده اخذ تامین از اتباع غیر ایرانی، استثنائاتی را در خصوص سپردن تامین از سوی ان ها مقرر نموده است. با عنایت به مقررات ماده 145 قانون آئین دادرسی مدنی در صورت وجود هر یک از شرایط ذیل، تبعه ی خارجی از دادن تامین معاف میشود.
- در کشور متبوع تبعه ی خارجی، اتباع ایرانی از دادن چنین تامینی معاف میباشند.
به طور مثال قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه جهت معاضدت در پروندههای مدنی و جزایی مصوب 1378، قانون قرارداد اقامت و دریانوردی بین دولت ایران و دولت فرانسه مصوب 1345، قانون راجع به عهدنامه مودت و اقامت بین دولت ایران و جمهوری اتریش مصوب 1344، قانون تصویب ده فقره قرارداد و عهدنامه ها و موافقتنامه های منعقده بین دولت ایران و ترکیه مصوب 1316 و قانون موافقتنامه معاضدت قضایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی آذربایجان مصوب 1378، از جمله قوانینی میباشند که در راستای معافیت اتباع دو کشور منعقد کننده عهدنامه یا موفقت نامه، تصویب گردیده اند.
البته در خصوص معتبر و لازم الاجرا بودن قوانین مذکور و سایر توافق های تشریفاتی میان دولت ایران و سایر کشورها و کنوانسیون های بینالمللی که دولت ایران به ان ها پیوسته است می توانید از مشاوره حقوقی بهترین وکیل حقوقی تهران، متخصص حقوق بینالملل، همکار گروه وکلای مهر، برترین گروه حقوقی ایران، برخوردار شوید.
- اتباع خارجی در مورد دعاوی راجع به چک، سفته و برات که به عنوان اسناد عادی در حکم لازم الاجرا محسوب میشوند از دادن تامین معاف میباشند
- در صورتی که تبعه ی غیر ایرانی مبادرت به اقامه ی دعوای تقابل نماید، از دادن تامین معاف میباشد.
- در دعاوی که مستند به سند رسمیباشند نیز اتباع دولت های خارجی از دادن تامین معاف میباشند.
- دعاوی که بر اثر آگهی رسمی همچون اعتراض به ثبت اقامه می گردد و در مورد دعاوی علیه متوقف از پرداخت بدهی هایش اقامه می گردد، از سپردن تامین معاف میباشند.
مقدار و مهلت سپردن تامین توسط اتباع خارجی:
پس از درخواست خوانده ی ایرانی به سپردن تامین از سوی تبعه ی خارجی، دادگاه مکلف به رسیدگی بوده و مقدار و مهلت سپردن تامین را تعیین مینماید و تا زمانی که تبعه ی خارجی تامین تعیین شده را نداده باشد، دادرسی و رسیدگی دادگاه متوقف می ماند.
مقدار تامین را دادگاه تعیین مینماید، لیکن تامین نباید از معادل حق الوکاله وکیل و هزینه دادرسی خوانده کمتر باشد.
تامین باید متناسب باشد بنابراین چنانچه دادگاه تشخیص دهد که مقدار تامین کافی نیست مقدار کافی را برای تامین تعیین مینماید. هزینههایی که به طور مستقیم مربوط به دادرسی بوده و برای دعوا یا دفاع لازم میشود در تامین لحاظ میشود. مهلت سپردن تامین نیز همچون مقدار ان به نظر دادگاه میباشد. مهلت سپردن تامین با توجه به توانایی مالی تبعه ی غیر ایرانی و رعایت امور لازم دیگر تعیین میشود، به نحوی که انجام ان ممکن باشد.
ضمانت اجرای عدم سپردن تامین از سوی اتباع خارجه در مهلت مقرر از سوی دادگاه، با درخواست خوانده ی ایرانی در مرحله ی بدوی و یا از سوی تجدید نظر خوانده در مرحله ی تجدید نظر، « قرار ردّ درخواست » صادر می گردد. دادگاه راسا و بدون درخواست طرف مقابل تبعه ی خارجی نباید مبادرت به صدور قرار رد درخواست نماید.
خدمات موسسه حقوقی طلیعه عدالت و مهر پارسیان در خصوص اخذ تامین از اتباع دولت های خارجی:
وکلای رسمی موسسه حقوقی طلیعه عدالت و مهر پارسیان به موجب اساسنامه ی موسسه که حق وکالت از سوی خارجیان در دادگاه ها و کلیه مراجع قضایی، اداری و شبه قضایی را دارد، در موارد بسیاری مبادرت به انجام وکالت از سوی خارجیان در محاکم حقوقی و کیفری در ایران نموده و از ان حیث دارای تجارب ارزنده ای میباشند.
با توجه به اینکه عموما اتباع خارجه آگاهی و اطلاع دقیق از قوانین تجاری، مدنی، کیفری، خانوادگی، داوری و سایر قوانین موضوعه و مقررات جاریه کشور ندارند، بنابراین توصیه می گردد ضمن مراجعه به بهترین وکلای پایه یک دادگستری تهران که تخصص و تبحر لازم در امور حقوقی دارند از نتایج زیان بار عدم اطلاع از قوانین و رویه های دادگاه ها دوری نمایند.
بدون دیدگاه