وکیل کیفری در غرب تهران

13 ژانویه 2019

امروز با موضوع معرفی وکیل کیفری در غرب تهران و بررسی موارد تهمت و افترا با شما خواهیم بود.

ادعای شرف به چه معنی است؟

برای یافتن بهترین وکیل کیفری غرب در تهران، کافیست سری به فضای مجازی بزنید و یا از طریق موتورهای جستجوگر، نام وکیل کیفری غرب تهران را تایپ کنید.

موسسه حقوقی بین المللی و داوری طلیعه عدالت و مهر پارسیان، با همکاری بهترین وکیل کیفری در غرب تهران و همچنین با همراهی برترین وکلای کیفری در ایران، مواردی از شکایت های مطرح شده درباره تهمت و افترا را برای عزیزان در وب سایت موسسه حقوقی بین المللی مهر پارسیان منتشر خواهد نمود.

نکات مهم در معرفی وکیل کیفری در غرب تهران

[stextbox id=’mehri’ direction=’rtl’]

برای طرح شکایت کیفری در غرب تهران به کدام دادسرا و دادگاه مراجعه کنیم؟

جستجوی وکیل کیفری غرب تهران و جستجوی وکیل طلاق توافقی غرب تهران چگونه انجام می‌شود؟

دفتر موسسه حقوقی مهر پارسیان در غرب تهران در کجا واقع شده است؟

[/stextbox]

شکایت کردن از یک شخص به معنای تهمت زدن به او نمی‌باشد!

افترا یا تهمت به این معنا است که یک شخص در عین حال که از بی‌گناه بودن دیگری آگاهی دارد، جرمی را به او نسبت دهد. در این حالت در صورتی که نتواند اثبات کند که طرف مقابل او مجرم یا گناهکار است، به ارتکاب جرم افترا محکوم می‌شود.

افترا یا تهمت به این معنا است که یک شخص در عین حال که از بی‌گناه بودن دیگری آگاهی دارد، جرمی را به او نسبت دهد. در این حالت در صورتی که نتواند اثبات کند که طرف مقابل او مجرم یا گناهکار است، به ارتکاب جرم افترا محکوم می‌شود. در داستان یک پرونده‌ی امروز پرونده‌ای را مورد بررسی قرار خواهیم داد که نمی‌توان آن را افترا دانست.

در سال ۱۳۹۳ خانم صوفی از آقای علوی بابت جرم مزاحمت شکایت می‌کند.

پس از طرح شکایت، دادسرا بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد و پس از انجام این بررسی‌ها به این نتیجه می‌رسد که آقای علوی مجرم نمی‌باشد.

بر همین اساس هم حکم بر منع تعقیب به لحاظ عدم احراز وقوع بزه برائت(بی‌گناهی) او صادر می‌کند.

خانم صوفی ضمن تهیه لایحه ای به این رأی در دادگاه تجدیدنظر اعتراض می‌کند اما دادگاه تجدیدنظر هم رأی دادگاه نخستین در خصوص بی‌گناه بودن آقای علوی را تأیید می‌کند.

اخذ نتیجه منفی در شکایت کیفری موجب محکومیت به افترا نخواهد شد.

رأی بی‌گناه بودن آقای علوی قطعی می‌شود. پس از صدور این رأی آقای علوی با پی بردن به بی‌گناهی خود از خانم صوفی شکایت می‌کند.

علت شکایت آقای علوی از خانم صوفی افترا بود؛ یعنی آقای علیوی ادعا داشت که خانم صوفی با طرح شکایت مزاحمت علیه آقای علوی به او یک رفتار مجرمانه(مزاحمت) را نسبت داده است و حالا که دادگاه رأی به بی‌گناه بودن او در خصوص این رفتار مجرمانه صادر کرده، وی می‌‌تواند علیه خانم صوفی شکایت کند.

این شکایت در دادگاه نخستین مطرح می‌شود و دادگاه نخستین(بدوی) پس از بررسی پرونده رأی می‌دهد که درست است که خانم صوفی ادعا کرده بود که آقای علوی برای وی مزاحمت ایجاد کرده بود و بر همین اساس هم به دادگاه مراجعه نمود تا از وی شکایت کند و ‌هم‌چنین دادگاه رأی بر برائت(بی‌گناه بودن) متهم در خصوص جرم مزاحمت صادر کرد اما نمی‌توان گفت که شاکی اصلی با طرح این شکایت جرم مزاحمت را به آقای علوی نسبت داده ‌است.

طرح شکایت از سوی شاکی و عدم توانایی در اثبات موضوع شکایت به شرطی که موضوع شکایت واهی نباشد از مصادیق افترا نیست.

بنابراین آقای علوی نمی‌تواند از او به خاطر ارتکاب این جرم شکایت کند، زیرا خانم صوفی سوءنیت نداشته و قصد او از طرح شکایت آن بوده ‌است که به حق خود دست پیدا کند.

بنابراین خانم صوفی هم در خصوص اتهام افترا بی‌گناه است.

آقای علوی به این رأی در دادگاه تجدیدنظر اعتراض می‌کند و دادگاه تجدیدنظر رأی دادگاه بدوی در خصوص بی‌گناه بودن خانم صوفی را تأیید می‌نماید.