روزه خواری در ماه رمضان

ماه رمضان، یکی از ماههایی است که در دین مقدس اسلام، به فضلیت ان تاکید بسیار زیادی شده است، در این ماه بر همه ی مسلمانانی که قادر به روزه داری هستند، واجب گردیده تا از اذان صبح تا مغرب چیزی نخورند و نیاشامند و این فریضه ای است که بر مسلمانان تا یک ماه تعیین شده است. از این رو با توجه اینکه روزه داری در ایام ماه رمضان یک امر واجب می باشد، در صورتی که اقدام به خوردن روزه بدون دلیل و عذر شرعی نمایند، مرتکب فعل حرام شده اند و باید کفاره ی ان را که یکی از موارد از جمله، شصت روز روزه یا اطعام شصت فقیر می باشد، به عنوان جبران و کفاره انجام دهند.

از نظر جنبه ی فقهی و شرعی با توجه به حرمت روزه خواری در ماه رمضان، سوال دیگری که مطرح می‌شود این است که با توجه به تاثیر قوانین مجازات اسلامی از قوانین اسلامی و شرع اسلام، آیا روزه خواری در ماه رمضان برای شخصی که روزه بر او واجب می باشد، جرم و قابل مجازات می باشد؟

بر همین اساس با توجه به اینکه ممکن است عده ای از اشخاص در ماه رمضان روزه دار نباشند و اقدام به روزه خواری کنند، لازم است که با جنبه های حقوقی این امر آشنا شوند. در این زمینه گروه وکلای مهر با بررسی موارد روزه خواری در ماه رمضان، رابطه نامشروع در ماه رمضان، مجازات قوادی در ماه رمضان، طلاق توافقی در ماه رمضان، وکیل متخصص پرونده‌های کیفری، روزه خواری در ماشین، تظاهر به روزه خواری در خیابان و با توجه به اینکه ممکن است هر شخصی مرتکب روزه خواری در ماه رمضان شود، مطالبی را در مورد آثار حقوقی روزه خواری در ماه رمضان، منتشر می‌نماید.

ماهیت فعل روزه خواری در ماه رمضان

روزه خواری در ماه رمضان برای شخصی که روزه بر او واجب است، به منزله ی گناه است که باید کفاره ی ان را بدهد. با توجه به اصل مجرمانه بودن، هر فعل و یا ترک فعلی را که قانون برای ان یکی از مجازاتهای حدی، قصاص، دیات، تعزیری و اقدام تامینی و تربیتی تعیین کرده باشد، تحت عنوان جرم قرار می گیرد. بنابراین برای مجرمانه بودن فعل روزه خواری در ماه رمضان، باید تصریح قانونی در این زمینه وجود داشته باشد؛ حال انکه در قانون چنین نصی صراحتا در مورد روزه خواری در ماه رمضان، وجود ندارد.

ولی از انجایی که روزه خواری در ماه رمضان، طبق شریعت اسلام، عملی حرام است و با توجه به اطلاق قانون مجازات، انجام هر فعل حرامی بر اساس احکام اسلام، می‌تواند تحت شرایطی خاص جرم و برای ان مجازات کیفری در نظر گرفته شده باشد، بنابراین روزه خواری در ماه رمضان، خود مصداق یکی از افعال حرام است و علاوه بر اینکه مجازات شرعی دارد، قانون برای ان مجازات تعیین کرده و جرم می‌باشد.

شرایط حرام و کیفری بودن عمل روزه خواری در ماه رمضان

اگرچه قوانین مجازات اسلامی از قوانین شریعت اسلام اقتباس شده، ولی در ابتدا باید بین حرام بودن و قابل مجازات و کیفر بودن عملی، تفاوت نهاد.به عبارتی هر فعل حرامی مستوجب مجازات نیست ولی هر عمل قابل مجازاتی، حرام می باشد؛ چرا که در بعضی موارد روزه خواری عملی حرام تلقی می‌شود ولی می‌تواند قابل مجازات نباشد و همچنین در مواردی روزه خواری ممکن است که نه عمل حرامی باشد و هم اینکه قابل مجازات نباشد، در این مورد مجرمانه بودن روزه خواری هم منتفی می‌شود.

بر اساس قانون، شرایط ذیل می‌تواند موجب ارتکاب جرم روزه خواری شود:

– به طور علنی، در انظار، اماکن عمومی و معابر به عمل روزه خواری نماید. بنابراین اگر روزه خواری در غیر از مکآن‌های مذکور و در مکان خصوصی و به دور از عموم و دید انظار باشد، اگرچه در صورت ارتکاب گناه و حرام می باشد ولی قابل مجازات نیست.

– به فعل روزه خواری تظاهر کند؛ تظاهر زمانی مطرح می‌شود که از شواهد و قراین معلوم گردد که شخص در حالت روزه بوده و اقدام به روزه خواری کرده؛ پس تظاهر زمانی است که در ماه رمضان شخص روزه دار، روزه خواری کرده باشد.

– در ارتکاب جرم روزه خواری در ماه رمضان با توجه به شرایط تحقق ان، داشتن عذر شرعی برای روزه خواری نمی‌تواند شرط باشد مگر در صورتی که غیر قابل اجتناب باشد.

مجازات روزه خواری در ماه رمضان

روزه خواری در ماه رمضان، در صورت مجرمانه بودن عمل مرتکب، دارای مجازات تعزیری درجه هشت(تا سه ماه حبس) و یا تا هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری و قابل رسیدگی به صورت مستقیم در دادگاه کیفری دو خواهد بود.

سقوط مجازات روزه خواری در ماه رمضان

با توجه به موارد متعدد سقوط مجازات، ممکن است که مجازات روزه خواری را ساقط نمود و دیگر قابل مجازات نباشد که شامل موارد ذیل است:

– مرور زمان؛ مرور زمان سقوط مجازات روزه خواری، با انقضای سه سال می باشد و از تاریخ قطعیت حکم، انقضای مدت پنج سال ملاک خواهد بود.

– تو به؛ در صورت تو به ی مرتکب و احراز ندامت و اصلاح وی برای قاضی، مجازات ساقط می‌شود.

– قاعده ی درا؛ بر اساس قاعده ی درا، هرگاه در ارتکاب جرم روزه خواری در ماه رمضان و تحقق عناصر و شرایط مجرمانه ی ان، شبهه و تردید ایجاد گردد و در نتیجه جرم واقع نگردد و یا اینکه مرتکب ان دارای مسولیت کیفری نباشد، موجب سقوط مجازات روزه داری خواهد بود.

– اضطرار؛ هرگاه شخص به دلیل شرایط جسمانی و وضعیت خود، قادر به روزه داری نباشد و در انظار به جهت وضعیت بدی که برای او پیش آمده مضطر گردد و روزه خواری کند، به جهت اضطرار به عنوان رافعه  مسولیت، مانع مسولیت کیفری او می‌شود.

تعلیق و تخفیف و سوء سابقه مجازات روزه خواری در ماه رمضان

با توجه به اینکه مجازات روزه خواری در ماه رمضان، درجه هشت می باشد، مجازات ان قابل تعلیق است و از جهت دیگر در صورت وجود جهات تخفیف از جمله، ندامت، حسن سابقه و یا وضع خاص متهم از قبیل کهولت یا بیماری و خفیف بودن نتایج زیان بار جرم، دادگاه پس از احراز مجرمیت، تشخیص دهد که با عدم اجرای مجازات نیز مرتکب اصلاح می‌شود، در صورت فقدان سابقه ی کیفری موثر، می‌تواند حکم به معافیت از کیفر صادر کند.

مجازات جرم روزه خواری در ماه رمضان، موجب ایجاد سو سابقه ی کیفری و ثبت ان در سجل کیفری شخص نخواهد شد.

وکیل متخصص پرونده‌های کیفری در تهران

موسسه ی حقوقی مهر پارسیان با بهره گیری از تخصص وکلای متخصص در امور حقوقی، کیفری، ثبتی، حسبی، تجاری، خانواده، ازدواج، قراردادی و تنظیم قرارداد و انجام داوری، آماده ی ارائه ی مشاوره و راهنمایی کامل به شما مخاطبان در امور کیفری و دادرسی و همچنین قبول وکالت در تمام مراحل دادرسی می باشد، بنابراین برای کسب اطلاعات و راهنمایی و تنظیم وقت می توانید با موسسه ی حقوقی و داوری بین‌المللی طلیعه عدالت و مهر پارسیان، تماس حاصل فرمایید.