اجازه خروج از کشور

اجازه خروج از کشور

اجازه خروج از کشور


امروز با موضوع اجازه خروج از کشور همسر با شما هستیم.

درخواست صدور اجازه خروج از کشور، دعوای حقوقی غیر مالی است.

اصل آزادی انسان بر هیچ کسی پوشیده نیست، چرا که اشخاص، آزاد خلق شده اند و آزاد هستند تا به هر مکانی که متمایل هستند مسافرت کنند.

با تشکیل مرزها بین دولتها به عنوان خط محدود و مشخص کننده بین کشورها، کم کم ورود و خروج افراد منسجم تر و مقیدتر گردید و به همین خاطر قوانینی در زمینه شرایط ورود و خروج افراد تبعه کشورها وضع گردید که اشخاص تبعه کشورها موظف به رعایت ان قواعد هستند و به راحتی نمی‌توانند به هر مکانی که متمایل باشند و همچنین در چارچوب زمانی مطلق اقدام به خروج از کشور کنند.

اعمال این محدودیت با گسترش موارد مرزی بین کشورها ایجاد شد و با توسعه روابط بین‌المللی بین ملل خروج افراد منظم تر و منسجم تر گردید.

ولی با این وجود اگرچه دولتها با اعمال حاکمیت بر افراد تبعه خود قوانینی را در جهت خروج و ورود افراد وضع می کنند، ولی به هیچ وجه اعمال این حاکمیت نمی‌تواند در آزادی مادی و جسمی اشخاص خلل و محدودیت ایجاد کند و هیچ دولتی حق اعمال محدودیت و جلوگیری از جا به جایی آن‌ها را ندارد.

سوالت مهم اجازه خروج از کشور

– شرایط صدور اجازه خروج از کشور بر اساس قانون چیست؟

– مرجع قانونی برای جلو گیری از خروج ازکشور چیست؟

– اعتراض به منع خروج از کشور به چه نحو است؟

– در چه مواردی صدور اجازه خروج از کشور منوط به شرایطی می باشد؟

-در چه مواردی خروج از کشور امکان‌پذیر نمی باشد و منع می‌شوند؟

– مجازاتهای مقرر خروج غیر قانونی از کشور چیست؟

شرایط خروج از کشور بر اساس قانون

اگرچه افراد این اختیار و آزادی را دارند تا به هر کشوری که می خواهند مهاجرت کنند، ولی تبعه کشور باید مطیع قوانین مصوب کشور باشند.

این حاکمیت توسط دولت اعمال می گردد،  و نباید از ان تخطی نمایند.

در زمینه خروج از کشور و شرایط ان، در قانون شرایطی پیش‌بینی شده است که بر هر فردی لازم است که شرایط شکلی ان را رعایت کند و بدون تحقق ان شرایط نمی‌تواند اقدام به خروج از کشور نماید:

هر شخصی برای خروج از کشور باید دارای گذر نامه باشد و خروج بدون ارائه ان امکان‌پذیر نمی‌باشد.(3قانون گذرنامه)

گذر نامه سندی رسمی است که توسط مأمورین رسمی صلاحیتدار در سه نوع سیاسی، خدمت و عادی تنظیم، و نسبت به اشخاص عادی و اکثر اشخاص گذر نامه عادی صادر می‌شود.

شرط دیگری که برای خروج از کشور لازم می باشد این است که شخص به موجب قوانین داخلی کشور ممنوع الخروج نباشد.

دارای ویزا و یا روادید کشوری که می خواهد مهاجرت نماید باشد.

مرجع قانونی برای جلو گیری از خروج از کشور( ممنوع الخروج نمودن افراد)

افراد می‌توانند به هر کشوری با رعایت و انجام شروط لازم مهاجرت کنند و قانون، این اجازه را به آن‌ها داده است مگر در برخی موارد به حکم قانون . گاهی اوقات این اتفاق می افتد که بعضی از اشخاص به حکم قانون نمی‌توانند از کشور خارج گردند و از خروج آن‌ها جلوگیری به عمل می‌آید. برای جلوگیری از خروج شخص از کشور باید مرجع صالح با صدور دستور، مانع قانونی خروج شخص از کشور گردد. و مرجع صالح برای صدور چنین دستوری دادسرا می باشد که توسط بازپرس در مواردی که بر اساس قانون و با توجه به اهمیت ادله و وقوع جرم، منع خروج شخص از کشور لازم و ضروری می باشد، صادر می‌شود.

اعتراض به دستور منع خروج از کشور

در قانون، امکان اعتراض به قرارها و احکام تحت شرایطی وجود دارد و در سایر موارد امکان اعتراض وجود ندارد.

یکی از این موارد دستور می باشد که در قانون آیین دادرسی کیفری برای دستور امکان اعتراض وجود ندارد.

منع خروج از کشور در قالب دستور صادر می‌شود و این دستور قابل اعتراض نمی‌باشد.(تبصره 2 ماده 427 قانون آیین دادرسی کیفری)

دستور منع خروج از کشور توسط بازپرس صادر می‌شود و مدت اعتبار دستور منع خروج از کشور تا شش ماه و قابل تمدید می باشد و در صورت انقضای مدت مزبور، قرار منع خروج از کشور خود به خود منتفی می‌شود و نمی توان مانع خروج شخص شد.

همچنین در مواردی که در مورد شخص منع شده از خروج از کشور قرار منع و یا موقوفی تعقیب به صورت قطعی صادر می‌شود، این دستور خود به خود منتفی می گردد.

موارد مشروط و مقید برای خروج از کشور

بر اساس اصل، هر شخصی می‌تواند از کشور خارج گردد و به جز شرایط شکلی(داشتن گذر نامه و ممنوع الخروج نبودن و داشتن ویزا و یا روادید کشور مقصد) شرایطی دیگر برای خروج از کشور را لازم ندارد.

ولی بر اساس قانون اشخاصی هستند که برای خروج از کشور باید شرایط دیگری را هم داشته باشند تا مجاز به خروج از کشور باشند و نیاز به صدور اجازه خروج از کشور ندارد.

– اشخاصی که کمتر از هیجده سال سن دارند و اشخاصی که تحت قیمومت و سرپرستی هستند و با اجازه ی کتبی ولی و یا قیم آن‌ها

– مشمولین وظیفه ی عمومی نظام وظیفه با اجازه كتبی اداره وظيفه عمومی.

– زنان شوهر دار نیاز به صدور اجازه خروج از کشور دارند، ولو کمتر از هیجده سال به غیر از زنانی که شوهر خارجی اختیار کرده و به تابعیت ایرانی خود مانده اند و با شوهر خود مقیم خارج هستند.

– همچنین اشخاصی که حضانت و سر پرستی فرزند را دارند و برای خروج فرزند از کشور نیاز به اجازه اشخاصی که حق ملاقات فرزند را دارا هستند(مادر،پدر و یا جد پدری)می باشد و یا در صورت عدم اجازه، رعایت مصلحت و غبطه فرزند برای دادگاه اثبات و محرز شود و بازگشت فرزند به کشور با اخذ تامین، تضمین گردد.

موارد ممانعت از خروج فرزند از کشور

در قانون خروج برخی افراد از کشور تحت هر شرایطی با توجه به دلایل امنیتی و ملی و همچنین اقتضای مصلحت و هم در مواردی با توجه به ادله وقوع جرم و اهمیت جرم، ممنوع می باشد و گذرنامه صادر و داده نمی‌شود.

این موارد به شرح ذیل می باشد:

-کسانی که به موجب اعلام کتبی مقامات قضایی حق خروج از کشور را ندارند، صدور اجازه خروج از کشور برای آن‌هاممنوع است.

– کسانی که در خارج از ایران به سبب تکدی و یا ولگردی و یا ارتکاب سرقت و کلاهبرداری و یا به‌هر عنوان دیگر دارای سو شهرت باشند.

– کسانی که مسافرت آن‌ها به خارج از کشور به تشخیص مقامات قضایی مخالف مصالح جمهوری اسلامی ایران باشد.

– دولت می‌تواند و این اختیار را دارد تا از صدور گذرنامه و خروج بدهکاران قطعی مالیاتی و اجرای دادگستری و ثبت اسناد و متخلفین از انجام تعهدات ارزی خودداری و جلو گیری به عمل بیاورد.

مجازاتهای مقرر خروج غیر قانونی از کشور

– اقدام به خروج از کشور بدون داشتن گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه به حبس تعزیری درجه هفت.

– ورود به کشور یا خروج از کشور از نقاط غیر مجاز به حبس تعزیری درجه هشت.

– خروج ایرانی از کشور به کشوری که مسافرت به ان محدود و یا ممنوع شده به حبس تعزیری درجه هشت.

– تسلیم مدارک خلاف واقع و یا متعلق به غیر به طور عالمانه و عامدانه به مرجع مربوطه برای اخذ گذرنامه به اسم خود یا دیگری به حبس تعزیری درجه هفت و در صورت صدور گذرنامه به حبس تعزیری درجه شش.

– تحویل و ارائه گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه توسط مستخدمین دولتی اعم از کشوری و لشکری عالمانه و عامدانه بر خلاف قوانین به حبس تعزیری درجه شش.

– مساعدت و يا‌ تسهيل وسيله به نحوی از انحا توسط هر مستخدم و مأمور دولت اعم از كشوری و لشكری برای عبور غير مجاز اشخاص به خارج از كشور به حبس تعزیری درجه شش.

– ذکر هر گونه اطلاع مربوط به خود و همراهان برخلاف واقع در پرسشنامه به نحو موثر برای اخذ گذرنامه و برای تحصیل گذرنامه به طور عالمانه و عامدانه و به قصد تقلب به شرط استفاده از گذرنامه به حبس تعزیری درجه شش.

وکیل درخواست صدور اجازه خروج از کشور

در بعضی موارد، امکان صدور اجازه خروج از کشور از سوی دادستان وجود دارد.

در مواردی هم که دارنده اذن صدور مجوز خروج از کشور، بدون عذر موجه از صدور اجازه خروج از کشور خودداری مینماید، امکان طرح دعوی حقوقی و الزام شخص به صدور اجازه خروج از کشور ممکن است.

نشانی وکیل و مشاور حقوقی اجازه خروج از کشور

تهران- گاندی جنوبی- خیابان 14- پلاک14- طبقه4- واحد 9- دفتر وکالت محمدرضا مهری

برای مشاوره حقوقی با وکیل پایه یک دادگستری، وکیل دادگستری شمال تهران،

وکیل همکار دفتر وکالت محمدرضا مهری، وکیل دادگستری با سابقه قضایی، همه روزه از ساعت‌های 19 الی9 و پنجشنبه‌ها15 الی9 با شماره‌های زیر تماس حاصل فرمایید.

راه‌های ارتباطی با دفتر وکیل محمد رضا مهری

021-88663925

021-88663926

021-88663927

021-88663628

021-88795408

021-88796143

شماره های همراه مشاوره حقوقی اجازه خروج از کشور

09120067661

09120067662

09120067663

09120067664

09120067665

09120067669

درخواست وقت مشاوره با محمدرضا مهری، مدیر موسسه حقوقی مهر پارسیان، از طریق شماره های اعلامی امکان پذیر است.

دفتر وکالت و مشاوره حقوقی محمدرضا مهری

5/5 - (27 امتیاز)

4 دیدگاه

  • سلام من یه مربی فوتسال هستم با مدرک جهانی
    فرهاد نصراله زاده جوانترین مربی فوتسال آسیا
    میخواستم بدونم برای ادامه کار مربیگری در کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای دیگه چه راهنمایی میتونید بهم بگید
    ۰۹۳۹۹۶۷۱۳۸۹ شماره منه که اگه در واتس آپ جواب بدید ممنون میشم

    • سلام امکان پاسخگویی در واتس آپ نداریم
      با مشاورین حقوق مهاجرت موسسه تماس بگیرید

  • سلام من یک مادر هستم و وابستگی شدیدی به فرزندم دارم ی سوال داشتم خروج از كشور تاچه سني نياز به مجوز از سازمان وظيفه عمومي ندارد؟

    • برابر قانون، سن مشمولان و افراد تحت تکفل از لحاظ خدمت وظیفه عمومی و یا معافیت از آن، تابع مندرجات اولیه اولین شناسنامه بوده و هرگونه تغییری كه بعداً به عمل آمده باشد از لحاظ وظیفه عمومی معتبر نمی‌باشد . تغییر سن بر مبنای ماده واحده قانون حفظ اعتبار اسناد سجلی و جلوگیری از تزلزل آنها مصوب سال 67 فقط درباره خود مشمولین معتبر است.
      برابر ماده واحده قانون حفظ اعتبار اسناد سجلی مصوب 1367، تغییر تاریخ تولد اشخاص ممنوع است. در تبصره این قانون آمده: صاحب شناسنامه تنها یك بار در طول عمر و در صورتی كه اختلاف سن واقعی با سن مندرج در اسناد سجلی به تشخیص كمیسیون مربوط، بیش از 5 سال باشد می‌تواند سن خود را اصلاح نماید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *